Ik raakte in gesprek met de eigenaar van een klein familiebedrijf.
Toen tijdens de formele uitwisseling mijn huidige beroep, bedrijfscounsellor ter sprake kwam, snoof hij tot mijn verbazing om zijn mening over de beroepsgroep te uiten!
Nou wordt het interessant dacht ik: Er is dus iets gebeurd!
Dus ik vraag voorzichtig door: Je weet wat een bedrijfscounsellor is, wat leuk, meestal moet ik dat uitleggen.
Laten we hem Henk noemen. Henk wilde graag toelichten waarom hij weet wat een bedrijfscounsellor doet en ook waarom hij er geen hoge pet van op heeft.
Enkele jaren geleden kreeg hij als ondernemer van een klein bedrijf te maken met een werkgever met een burn-out. Hij was op advies van de bedrijfsarts op zoek gegaan naar een burn-out coach/bedrijfscounsellor.
Na verschillende sites bezocht te hebben had hij alleen maar informatie gevonden over de rol van werkdruk en werkstress bij burn-out.
Al hoewel de werkdruk hoog is in zijn bedrijf kan hij zich daar niet in vinden. Is burn-out niet altijd een combinatie van prive en werk?
Nou Henk, verbeter ik hem: Burn-out is gewoon een overbelasting van lichaam en geest. Maar Henk: waarom is dat belangrijk? Neem van mij aan dat er hersteld moet gaan worden en dat dat hoe dan ook in jouw tijd gaat gebeuren!
Zijn werknemer zat helaas toen al in de ziektewet. Was er iets eerder aan de bel getrokken, dan hadden ze hersteltijd kunnen verdelen: beetje van de baas en een beetje van jezelf!
Het is vaak ook bevredigender voor de persoon zelf om betrokken te blijven en de kans op sneller herstel is dan veel groter.Vergeet niet dat de mensen die burn-out raken vaak de meest bedreven mensen zijn! Alleen ja: Op is op!
Ik snap de verontwaardiging van Henk wel! Hij runt een klein bedrijf met 15 man personeel. Hij gaat zelf naar de winkel voor de kerstpakketten en het jaarlijkse bedrijfsuitje is een barbecue in de achtertuin waar hij zelf kookt! En dan wordt iemand van het personeel ziek en is het jou “schuld” (dat woord gebruikte hij echt!)
Waarom wil je als werkgever graag wilt benadrukken dat er in beide domeinen overwerkt is? Dat heeft alles te maken met je gevoel van verantwoordelijkheid voor je mensen. Dat is heel menselijk.Anderzijds wil de zieke werknemer graag dat het aan het werk ligt, dat is vaak makkelijker te behappen dan dat je naar je eigen situatie moet kijken. Ook menselijk!
Er zal inderdaad vaak een combinatie zijn van overbelasting in de beide domeinen, maar hè, wat maakt dat uit? Je hersenen maken geen onderscheid in stress,(werkstress of prive-stress) stress is stress en als dat te lang opstapelt, brand je op!
Henk betaalde uit eindelijk 10.000 euro transitiekosten, dat voelt voor hem nog steeds oneerlijk.
Daarna wilde hij toch van mij advies hoe om te gaan met overbelasting bij werknemers, voor de toekomst!
Ik zou zeggen, trek eerder aan de bel, bij de bedrijfscounsellor uiteraard. Er zijn voor dat er sprake is van burn-out al zoveel signalen geweest en daar heb je als werkgever ook een verantwoordelijkheid in, ook als de oorzaken niet direct aan de werkdruk lijkt te liggen. Ga in gesprek en bekijk samen de mogelijkheden om de druk te verlichten. Vraag gewoon eens: Wat kunnen wij als bedrijf doen om je te helpen.
Bekijk mogelijkheden om (tijdelijk) wat minder te werken …of anders te werken…want daar ligt vaak ook het probleem.
Kortom: wacht niet af tot het echt op is!